Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt trok het team in colonne naar het stadion in Randers. Tijdens de autorit van ongeveer 20 minuten regende het zachtjes. Gisteren werd na het avondeten de planning van de intraining door Carl vastgelegd. 15 minuten is heel kort voor 3 personen, alles werd dus tot op de minuut en tot in het detail gepland.
We stonden om 10u30 als 2de ploeg op het schema, vooraf gegaan door de Oostenrijkers (B van België – A van Austria). De digitale klokken hoog boven de tribune toonden exact hoelang een team bezig was.
De “persoonlijke assistenten” zorgden voor een snelle en correcte doorloop van de verschillende oefeningen. Het korte volgwerk, de apporten en de vooruit van de 3 koppels, alles verloopt netjes van een leien dakje. Zeven en een halve minuut later begonnen Cedric en Quiz met het revieren.
Met Guy als “wedstrijdleider” kon David met Paco aan zijn oefening beginnen van zodra Quiz bij Carl aanblafte in t laatste kotje. Ook bij Deborah ging alles vlotjes. Aanblaffen van Ragnar eindigde met de beloning op het moment dat de gong weerklonk en de stem zei “time is up”.
Iedereen verzamelde nadien op de overdekte tribune terwijl de Canadezen op het veld kwamen. Tevreden blikt het Belgisch team terug op een toch wel geslaagde intraining. Gelukkig waren de regengoden ons ook goed gezind en bleef het droog.
De dag sloten we af met een heerlijk stuk ribbetjes, een super hamburger en vooral niet te vergeten, een lekker ijsje als dessert!
Weetje: verboden paaltjes in de grond te kloppen!
Curiositeit: bij de Canadezen en de Tsjechen zagen we een andere manier van revieren. De hond wordt in elk kot beloond en mag die beloning houden tot het volgende kot waar hij opnieuw wordt beloond. Snelheid, eng omlopen en binnenkijken, je krijgt het als 3 in 1. Iets om over na te denken.