We sluiten dit WK af met, je raadt het nooit, de eerste keer zon.
David kreeg de eer om op de laatste dag appèl te draaien. Niet echt een cadeau, vindt hij zelf net na de trekking. Aan de ontbijttafel krijgen we te horen dat hij niet om 11u05 speelt maar om 10u40.
Uitchecken
Bij iedereen zijn de koffers al gepakt, er moet enkel nog worden ingeladen en uitgecheckt. Later stel ik vast dat ik mijn hoofdkussen (alweer) ben vergeten. Dus moeten we nog een keer terug.
Het grasveld in het stadion schittert in de zon, net als de tribune, we kunnen ons intussen een beetje verwarmen terwijl we op onze David wachten. Bij gehoorzaamheid wordt geen muziek gespeeld dus weerklinkt er geen Plastic Bertrand door de boxen. De keuze van de muziek werd dit keer aan de organisatie overgelaten. Dat dit liedje het beroemdste Belgische liedje is? Had dan eerder Sandra Kim verwacht.
De b-oefening
David begint met de oefening afliggen onder afleiding. Na het afliggen start hij met snelle tred aan de wandeling. Paco is enthousiast en toont dat ook zoals ze zeggen, vocaal. Hij is wel mee maar hij kan stukken beter. De zit en af gaan niet zo energiek als verwacht. Bij de sta weerklinkt een luide “ooh” door ’t publiek. Paco gaat onverwacht David achterna. Er volgt een 2de sta commando (er mag slechts 1x een commando worden gegeven, de keurmeester vermeldt dit met “no second command”) en dan blijft hij wel netjes staan.
Paco wordt merkbaar ongedurig en dringt aan. De opbouw van de apport over de vlakke grond gaat goed, net als het oppakken van de blok. Net voor David laat Paco de blok echter vallen en blaft enkele keren. Deze punten is hij kwijt. Bij de volgende oefeningen zien we opnieuw schoonheidsfoutjes. Teleurstelling en frustratie zullen ongetwijfeld de eerste gevoelens zijn geweest bij David. Woorden die echter even mogen worden herhaald volgens de keurmeester “he is a very Powerful dog”, iets wat hij duidelijk wel weet te appreciëren.
David hoopte op een geslaagd WK en dat is het ook: 82 – 70 – 91
Groepsfoto
Na Paco en David verzamelt het supportersgroepje op 1 van de andere voetbalterreinen. Het Cepheus Park Randers is een groot stadion en de thuishaven van Randers FC. Het werd een aantal keer gerenoveerd en er is voor 10300 mensen plaats. Het is ook gekend als BioNutria Park.
Op het verste terrein wordt de groepsfoto genomen, net voor de weergoden de kraan boven terug opendraaien. De zon was alweer ver te zoeken. Na de foto vertrekken er al een paar richting België, de deelnemers en coaches moeten nog blijven voor de sluitingsceremonie.
De kampioen
We vernemen nog dat Fešák Barnero ook prachtig pakwerk draait. Het blijft spannend tot het laatst want Dáša Adamuščinová was nog de laatste kanshebber om in de top 3 te belanden. En dat doet dit team ook, ze krijgen 96 voor een schitterende C oefening.
Op het scorebord zien we dat er 2 teams 278 behalen met beide C96. Bij gelijke score telt eerst het hoogste pakwerk. Dan volgt hoogste gehoorzaamheid en dan hoogste speuren. Bono Extreme van Matúš Balun behaalt ook 278 en C96. Hij verslaat Fešák echter in gehoorzaamheid met 3 punten.
De euforie bij de Duitse ploeg is waarschijnlijk groot: Nico Kertzinger met Nitra vom Eisernen Kreuz worden WUSV Champion met een score van 281 punten.
Weetje:
Denemarken is een land met 9 snelheidsbeperkingen, nog nooit hebben we zoveel keer onze snelheid moeten aanpassen. 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 110 en 130. Ze wisselen elkaar om de 500m af. Heel irritant.
De prijzen om te gaan eten liggen zeker 50% hoger dan bij ons. Een pasta carbonara, een sprite en een tiramisu kosten al snel €40. De producten in de supermarkten zijn hetzelfde als bij ons. Je schrikt wel de eerste keer als je je kassaticket ziet. Snel vermenigvuldigen met 0,138 is dan de boodschap om je bloeddruk opnieuw te laten zakken.
De week is zeer snel voorbij gegaan. We hebben van een zeer spannend en gezellig WK genoten met een samenhangend team. Het was fijn deze blog te mogen schrijven en hoop dat jullie het de moeite waard vonden om te lezen.